Aslında blog açma fikrimin netlik kazanmasında büyük rolü var Diş İle Düş Arasında'nın.Okuduklarımı yorumlamaktan,onlar üzerinde düşünüp,paylaşma arzusunda olmama ve hakkında fikirlerimi paylaşacağım ilk kitap olarak yerini alıyor.
Benim için herhangi bir kitap olmanın da ötesinde hikayesiyle aklımda yer edecek:Twitterda gördüğüm tweeti retweet ederek şansımı denediğim ve yazarından imzalı olarak elime gelmiş bir kitap...Yani o şanslı kişiler arasındayım.
İlk gördüğümde bir gün okurum dediğim,ancak elime alır almaz sayfaları arasında kaybolduğum,okuma süreci kısa süren bir kitap oldu benim için.Başta güzel tasarımıyla beni etkileyen,okuduğum bölümlerde kendimden bir şeyler bulduğum,ortak paydada buluştuğumuz cümlelere rastladığım bir okumaydı.
Benim için çizilen cümleleriyle Diş İle Düş Arasında:
- Bir İnsan Niçin Yazmak İster ?
İçinde konuşan insanları ve onların konuştuklarını daha fazla durduramadığı için;
İçindeki bir insanla,dışındaki bir insanın çok iyi anlaştığını ya da itiştiğini görmek için.
- Okuduğum ya da okuyacağım satırlarda kendimi ve tepesinden bastırılmış ruhumu mu arıyorum,ucundan da olsa bulacağımı hayal ederek ?
- Çok ama çok sevesim var.Kaliteli bir sevgi sunacağımı bilmenin güveniyle açtığım kalp kapılarımı,bunu anlayamayacak insanların kapamasını istemiyorum;yani o kadar da cömert değilim.
- Akrabalık aynı burnun,gözlerin ve hatta bakışların bir arada olabildiği ama yaşama bakışların tümüyle farklı olabildiği bir matematik denklemidir,çok bilinmeyenli.
- Halbuki ben insanları ve olayları "görmek istediğim gibi" görmemeyi ve beklentiye girmeme telkinini ve emrini verip durmamış mıydım kendime hep ?
- ...
Çizilen cümlelerim bu kadar değil daha çoklar,yalnız her okumamda beni farklı cümlelere götüreceğini bildiğim için en iyisi burada bırakayım diyorum.
Keyifli ve güzel bir okumaydı sonuç olarak.
Müge Sandıkçıoğlu'na buradan tekrar teşekkür ediyorum,tanıdığıma memnun olduğum ve bana verilebilecek en güzel hediyelerden birini verdiği için çok mutlu oldum,kalemine,emeğine sağlık...
