Uzun Bir Aradan Sonra Deneme 1-2

Uzun zamandır yazmayı erteleyip şimdi klavyenin başına geçebilmek kötü bir duyguymuş; suçluluk, kendime karşı sorumsuzluğum resmen!

Birden cümleye gireceğim yapacak bir şeyim yok artık.

İyi ki olmamış dediğim şeylerin olmadığını görüp sevinebilmeye başladığım günleri görmem gerçekten çok zor oldu. Olsaydı ihtimalinde kaybedeceklerimi düşünmek yeterince zorladı zaten, şimdi umarım bir şeyler gerçekten yolunda gider. İç huzuru yakalayabilmek öyle önemli ki aslında belki de en önemlisi; sanırım artık onu hissediyorum.

Bazen sizin iyi olmanız yetmez, her şeye yetebilmek hep güçlü olmak, sorunları kökünden çözmek istersiniz, o zaman tam anlamıyla mutlu olacaksınızdır ama bu hiçbir zaman olmayacak hayatta hep bir aksilik bir sorun olacak. Yine de bu durumu kabul edemedim, değişmedim, değişemedim ve sanırım değişemeyeceğim.

Ders çalışmakta güçlük çektiğim son 1,5 senede artık içimden  istikrar ve azmin fışkırmasını istiyorum. Ulaşmak istediğim nokta için yaptıklarımın yetmeyeceğini biliyorum ve kendimle baş başa kalıp bu duruma bir nihayet olsun diyorum.

Bugünlük platformu terk ederken;.

Sık dinledim hala da dinlerken, siz de dinlemediyseniz bi' tık   https://www.youtube.com/watch?v=ZWir6wUkPtw